... zabiorę wam serca kamienne, a dam wam serca z ciała. Ez 36,26 |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
|
Ks.
Andrzej Zakrzewski Konspekt
katechezy: 1.
Wstęp.
Znamy dokładnie zjawisko
pogoni nastolatków za przygodami. Poszukują oni podświadomie swoich
idoli. Im krótszy kontakt z rodzicem w domu, tym więcej godzin spędzają
przed ekranem telewizora, przyswajając sobie coraz więcej
obcych wzorców. Kiedy osłaniała nas żelazną kurtyna,
dzieci wychowywały się w pewnym standardzie gdzie obok mjra
Hansa Klosa, przykładem świecił Janosik. Psy Szarik oraz
Cywil uzupełniały się i wyprzedzały w rozumieniu swych
genialnych panów w mundurach ludowej milicji i wojska. Bez obrazy wyłom w
tej formacji młodocianych wprowadził Zorro oraz Bonanza. Podaję
te przykłady, aby przypomnieć tę reakcję młodocianych,
którą dzisiaj trudno dostrzec. Otóż najczęściej po zakończeniu
emisji kolejnego odcinka „Czterech ...” chłopcy, a nawet dziewczynki
wychodzili przed bloki i odgrywali na dworze to, co przed chwilą oglądali
na swoich ekranach telewizyjnych. Hałas pod oknami domów trwał aż
do ochrypnięcia dzieci naśladujących dźwięki frontu.
Dziś tego zjawiska nie możemy zaobserwować gdyż dzieci oglądają
programy na różnych kanałach
telewizyjnych. Ilość propozycji programowych rozbija jedność
dziecięcego działania. Druga obserwacja dotyczy następującego
zjawiska. Otóż dzieci chętniej naśladują te postacie z filmów,
które stosują więcej środków technicznych. Być może z
tego właśnie powodu częściej bawiły się w
„Czterech ...” niż w idealistycznego Janosika.
Stąd powstał
pomysł, by pomóc katechecie „przemówić” do dziecka zrozumiałym
współczesnym językiem. Trzeba bowiem mieć świadomość,
że język współczesny to przede wszystkim język obrazu,
przekazywanego przy użyciu telewizora lub monitora komputera. Historycznej
sylwetki ( w tym przypadku) Św. Pawła, nie możemy pokazać
jako pilota odrzutowca F-16, co
bardzo podobałoby się chłopcom ze szkoły podstawowej. Możemy
natomiast w przedstawianiu tej postaci zastosować współczesne środki
przekazu i współczesny język. Myślę tu o komputerach
multimedialnych, których z każdym rokiem przybywa w naszych szkołach.
W ten sposób wykorzystamy możliwość dotarcia z Ewangelią do
młodych. Dobra Nowina przekazywana przez to nowoczesne narzędzie
zainteresuje ich swą treścią, a oprócz tego jej pozycja zostanie
wzmocniona w szkole przez użycie nowoczesnej pomocy dydaktycznej jaką
jest komputer z odpowiednim oprogramowaniem. W szkole kładzie się
nacisk na to, co jest sprawdzalne i wymierne. Religia - katecheza, jako
przedmiot, na tle pozostałych lekcji jawić się może dziecku,
jako piękne opowieści i szlachetne historie, ale niekoniecznie z tego
świata. Proponowanym rozwiązaniem jest zastosowanie multimedialnych
komputerów, których użycie sugeruje nam szkoła. W ten sposób
dziecko w jednym komputerowym środowisku będzie się uczyło
biologii, fizyki, geometrii geografii i religii ! W takim uszeregowaniu religia
nie będzie czymś dodanym do szkoły. Użycie takiej samej
pomocy dydaktycznej, jak
na innych przedmiotach, jeszcze bardziej podniesie rangę religii.
Lekcja ta nie będzie odkurzaniem jednego egzemplarza Biblii, ale szybkim
dostępem wszystkich uczniów do konkretnego jej
rozdziału np. Hymnu o miłości dzięki zastosowaniu i
użyciu w praktyce
sieci lokalnej lub przedstawianej prezentacji multimedialnej o Świętym
Pawle. Osoba,
która pierwszy raz styka się z możliwością wykorzystania
komputera w dydaktyce katechetycznej może się zastanawiać czy
jest to potrzebne, czy jest to realne. Poproszę te pytające osoby, które
zapewne są mocno związane z problemem katechizacji, by zadały
sobie trud rachunku sumienia. Niech to będzie rachunek sumienia dotyczący
dosłownego stosowania Katechizmu Religii Katolickiej, używanego z
powodzeniem do dzisiejszego dnia w nauczaniu dzieci szkół podstawowych.
Czy zgodnie ze wskazaniami katechizmu metodycznego przeprowadzaliśmy
katechezy ? Czy
zgodnie ze wskazówkami w nim zawartymi używaliśmy najnowszych pomocy
dydaktycznych, z tamtych lat, jakimi były rzutnik diapozytywów oraz
magnetofon? Jeśli
takich pomocy używaliśmy to jest oczywiste, że nie przestraszymy
się komputera w szkole.
Niniejszy konspekt w połączeniu
z przygotowanym plikiem o nazwie szawel.exe,
jest próbą przedstawienia multimedialnej katechezy opracowanej na bazie
obowiązującego Katechizmu Religii Katolickiej (KRK). W tym wypadku
komputer zastępuje rzutnik slajdów oraz magnetofon, z tą przewagą
nad nimi, że uczeń sam przerzuca slajd i uruchamia odpowiednie dźwięki.
Powstaje tu zjawisko interakcji, które przyspiesza i utrwala proces
dydaktyczny. Szybkość oglądania, czytania i słuchania każdy
uczeń reguluje osobiście z możliwością jego powtórzenia.
(Film w katechezie (cz. II), Podpora Ryszard [ks.], w: Katecheta 4/96, s. 93.) W
prezentowanej wersji aplikacji udało się zastosować pliki
dźwiękowe (.wav) o
tematyce religijnej oraz pliki filmowe
z rozszerzeniem (.avi). Dalsze prace
nad kolejną wersją szawel.exe
są kontynuowane w Zakładzie Technologii Kształcenia Instytutu
Pedagogiki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu pod kierunkiem prof.
dra hab. Bronisława Siemienieckiego. 2.
Plan katechezy. I.
Pierwsza część katechezy ma charakter poznawczy. Tekst
podstawowy z KRK, cz. II, nr 30
a, zilustrowano zdjęciami –
skanami, fragmentami filmów. Dodano też ścieżkę dźwiękową
ukazującą życie i działalność Św. Pawła
Apostoła. II.
W
drugiej części przedstawiono Nabożeństwo
- Słuchowisko celem stworzenia wewnętrznego przeżycia i
rozbudzenia emocjonalnej sfery osobowości uczniów. Obie
części katechezy widzimy dokładnie na slajdzie zatytułowanym
Menu główne. Część
pierwszą poznawczą oddziela od drugiej, emocjonalnej, postać
Świętego.
3.
Cele katechezy. CEL
DYDAKTYCZNY: Zapoznanie
uczniów z postacią i działalnością Św. Pawła. CEL
WYCHOWAWCZY: Kształtujemy
u uczniów postawę gotowości do świadczenia słowem i czynem
o Jezusie Chrystusie. Kultura posługiwania się telewizją.
4.
Katecheza.
Przedstawiana
katecheza składa się z dwóch części. W pierwszej katechizujący
organizuje pracę trzech grup. Dzieli klasę proporcjonalnie i sadza
przy odpowiednich stanowiskach. Poszczególne grupy korzystają z
odpowiednich części prezentacji. Część z nich zapoznaje
się z najważniejszymi wydarzeniami z życia naszego bohatera, inni
opisywać będą jego działalność misyjną, a
ostatnia grupa przedstawi charakterystykę postaci uwzględniając
najważniejsze cechy charakteru i postępowania.
Według
przedstawionego schematu, tzn. w pętlach,
analogicznie do Grupa 1. działa
Grupa 3., Informacja
oraz Nabożeństwo – Słuchowisko.
Poruszanie się po slajdach grupy drugiej ułatwia slajd
sterujący. Po naciśnięciu odpowiedniego klawisza
można się wybrać w poszczególne podróże Apostoła
Narodów. Odejście w strukturze prezentacji od modelu czysto linearnego
ułatwia uczniowi zdobycie oraz
utrwalenie wiedzy. Oprócz
zastosowania pętli autor
skrupulatnie wykorzystał tzw. efekt
przejścia stosując w prezentacji sterowanie wyłącznie
manualne. Sam uczeń decyduje kiedy może z powodzeniem przejść
do następnego przezrocza, co ułatwiają mu strzałki
kierunkowe bądź w grupie trzeciej ikona Druga część katechezy ma dostarczyć dzieciom przeżyć religijnych, poprzez które pragniemy wyzwolić w nich postawę gotowości do świadczenia o Chrystusie słowem i czynem. W tym celu druga część katechezy ma charakter nabożeństwa - słuchowiska, a jednocześnie stanowi powtórzenie poznanego wcześniej materiału w grupach. Sugeruję, o ile to możliwe, dla ujednolicenia tych przeżyć wykorzystanie panelu. Podczas takiej „kontemplacji” obrazu prowadzący może zapytać o pewien detal zawarty na tym wizerunku, aby zorientować się jak dalece uczniowie przyswoili sobie pokazywany fragment rzeczywistości. Zamieszczone
w prezentacji dzieła sztuki wybitnych mistrzów np. Michała Anioła,
Caravaggio, Duerera zostały podpisane, co umożliwia uczniom poznawanie
ich twórczości o tematyce religijnej. Dla
uzyskania lepszego efektu dydaktycznego autor w wielu miejscach zrezygnował
z zastosowania barwnego tła. Dzięki temu uzyskano lepszy kontrast, co
z kolei umożliwia uczniom rozróżnienie poszczególnych elementów
obrazu. Większość ekranów jest podporządkowana jednemu
tematowi. Można to zaobserwować szczególnie oglądając
przezrocza przygotowane dla Grupa 3.
Wówczas poszczególne ekrany odpowiadają kolejnym cechom charakteru Apostoła
Pogan. ![]() Warto
dodać, że w przedstawianej pomocy dydaktycznej do katechezy o Świętym
Pawle tekstem podstawowym jest oczywiście
tekst Katechizmu Religii Katolickiej, cz. II, Chrystus żyje wśród
nas, Paryż 1977, s.108 – 111. Tekst podstawowy został wyszczególniony
poprzez użycie: jednego kroju pisma (Times
New Roman), koloru pomarańczowego-na czarnym tle, cudzysłów. Grupa
1.
Uczniom, których przydzieliliśmy do grupy pierwszej polecamy, by
dostali się do Menu główne
korzystając ze strzałki kierunkowej, w prawym dolnym rogu ekranu. Jeśli
pojawi się na niej symbol zachęcający do naciśnięcia, wówczas
poprzez kliknięcie lewym przyciskiem myszki, przejdą do kolejnego
slajdu. Ostatni slajd tej grupy
zawiera klawisz z napisem Menu grupy 1.
Po jego naciśnięciu uczniowie będą mogli powrócić do
slajdu Grupa 1. W tym momencie uczeń
naciskając klawisz Menu główne
momentalnie się w nim znajduje oglądając ikony poszczególnych
grup, bądź naciskając strzałkę kierunkową
rozpoczyna oglądanie slajdów swojej grupy kolejny raz pozostając w pętli.
Analogicznie rzecz się przedstawia w pozostałych grupach - pętlach. Wszystkie obrazy przygotowane przez autora dla tej grupy dotyczą najważniejszych wydarzeń z życia Świętego. Należą do nich pobyt w szkole, prześladowanie chrześcijan, nawrócenie i pobyt w Arabii, działalność misyjna oraz śmierć męczeńska. Oczywiście
zgodnie z takim scenariuszem na jednym z pierwszych slajdów pokazany jest modlący
się Żyd. Należy to w katechezie mocno zaznaczyć, że
Szaweł zanim poznał Prawdę był Hebrajczykiem. Dlatego na
kolejnym przeźroczu pokazano centrum religijne Żydów - Świątynię
Jerozolimską. Kolejnym
etapem życia Szawła jest prześladowanie Kościoła. Na
jednym slajdzie pojawia się scena kamienowania Szczepana. Uzupełnia się
ona automatycznie czterema informacjami, które wjeżdżają na
ekran z czterech jego stron, w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Te
wiadomości uzupełni kolejny obraz wykonany z Doliny Cedronu. Wyjaśniają
go dwie strzałki z opisem. Pierwsza wskazuje Meczet Omara. Uczniom trzeba będzie
wyjaśnić, że dzisiaj na miejscu świątyni stoi meczet.
Druga strzałka ukazuje kościół zbudowany w miejscu męczeństwa
Świętego Szczepana. „Nawrócenie
Św. Pawła” namalowane przez Michała Anioła jest obrazem
bardzo efektownym i wstrząsającym. Dlatego dla ułatwienia główne
postacie tego wydarzenia wzięto w ramkę. Stanowi ona dodatkową
podnietę wzrokową ułatwiającą uczniom wybranie z całego
obrazu najważniejszych postaci. Zwrot
w życiu Szawła nie był chwilowy. Paweł po przyjęciu
Chrztu Św. z rąk Ananiasza kilka lat spędził na modlitwie w
pustynnej Arabii. Tych kilka lat skupienia i modlitwy dało mu następnie
siły do podjęcia trudu misyjnego. Grupa
2.
Symbolem graficznym dla kolejnej grupy jest Kula Ziemska. Naciskając
ją w Menu główne uczniowie
uruchamiają zestaw przezroczy przedstawiających wielkość
pracy misyjnej, której dokonał Św. Paweł. Nie
jest to zestaw przypadkowych fotografii miejscowości, w których przebywał
Święty. Zostały one podzielone na cztery grupy i odpowiednio
zatytułowane np. 1. Podróż
lub Do Rzymu. Po
naciśnięciu któregoś ze wspomnianych klawiszy, pokazuje się
najpierw mapa konkretnej podróży, a z kolei uczeń naciskając
strzałkę kierunkową może przejść do slajdów
przedstawiających wybrane miasta odwiedzone przez Św. Pawła.
Kilkakrotnie, by spotęgować wrażenie oglądającego,
zastosowano odpowiedni efekt dźwiękowy
np. gdy prezentowane są fotografie ruin włącza się
symulowany odgłos powiewu wiatru. by
przy relacjonowaniu materiału opracowanego przez grupę potrafili
opowiedzieć jak na ekranie komputera wygląda Antiochia Syryjska. Na
drugą wyprawę misyjną (2.
Podróż) składa się między innymi mapa, slajd zawierający
tekst podstawowy - opis podróży przepisany z KRK. Na niektórych
ekranach zostały umieszczone po dwie fotografie, które uczniowie mogą
dokładnie zapamiętać. Zdjęcie więzienia i fortyfikacji
Salonik, zapadną dzieciom w pamięci. 3.
Podróż
podobnie jak w poprzednich przypadkach rozpoczyna się przedstawieniem mapy
podróży, następnie opisem zawierającym datę jej rozpoczęcia
i zakończenia. Kilka slajdów dotyczy Efezu, w którym Paweł przebywał
bardzo długo. Między innymi pokazano amfiteatr oraz boginię płodności
Artemidę. Liczyć należy, że uczniowie tą boginią będą
zaciekawieni. W związku z tym katecheta powinien być przygotowany do
odczytania fragmentu Dziejów Apostolskich związanych z tym problemem. Jest
to ustęp zatytułowany „Bunt przeciw Pawłowi” Dz 19,21 - 41.
Warto ten problem rozwinąć tym bardziej, że na jednym z następnych
slajdów dzieci zobaczą resztki Świątyni Apollona, któremu współcześni
Pawłowi oddawali cześć, w sposób podobny co Artemidzie.
Po naciśnięciu klawisza Do
Rzymu pokazuje się najpierw mapa, a następnie diapozytyw z tekstem
podstawowym. Fragment ten kończy się cytatem z 2 Tm 4,6-8 „...W
dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę
ustrzegłem.” Tę myśl Apostoła postanowiłem rozwinąć
i pokazać skąd kilkakrotnie w listach Pawła bierze się porównanie
ludzkiego życia do biegu sportowca. Dlatego na kolejnym ekranie uczeń
zobaczy obraz toru przeznaczonego w starożytnym Koryncie do rozgrywek
lekkoatletycznych. W skojarzeniu tego obrazu ze współczesnością
pomoże mu opis oraz dołączony efekt
dźwiękowy i grafika przedstawiająca dłoń uruchamiającą
stoper. Po takim zestawieniu Pisma św. z realiami czasów Pawła i
naszymi (stoper) cofamy się niejako w historię. Jeśli dzieci
zaobserwowały jakim środkiem lokomocji przede wszystkim poruszał
się Święty, również „odwołując
się do Cezara”, to rozumieją dlaczego kolejną część
prezentacji wypełniają fotografie portu Cezarei Nadmorskiej. Następnie
po wylądowaniu w Italii Paweł pokonał drogę Appijską.
Kresem i celem jego wędrówki do Rzymu było jednak męczeństwo.
Z tego powodu jako ostatni pojawia się slajd przedstawiający Bazylikę
Św. Pawła za Murami. W tym jednak miejscu do fotografii potrzebny jest
dodatkowy komentarz. Mogłoby się bowiem pojawić pytanie: po co w
ręku Świętego miecz ? W tym wypadku wyprzedzamy ciekawość
ucznia pobudzoną przez zastosowanie tej prezentacji. Podobny przypadek
zachodził również w grupie pierwszej. Podczas oglądania zdjęć
ze Świątyni Jerozolimskiej uczniowie muszą zobaczyć tefiliny
na głowach Żydów. Nie uciekamy przed pytaniami, lecz już w
prezentacji autor stara się dać wyczerpującą odpowiedź.
Praca grupy drugiej zaczyna się i kończy pytaniem: „W jakich
miejscowościach i dlaczego przebywał Św. Paweł ?” Odpowiedź
powinna być zróżnicowana. Łatwo będzie mógł
katechizujący zorientować się czy grupa przygotowała
odpowiedź na podstawie: ·
samego
podręcznika - tekstu, ·
samej
mapy zamieszczonej w książce i w aplikacji, Grupa
3.
Trzecia grupa katechizowanych postara się, po obejrzeniu kolejnej części
prezentacji, odpowiedzieć na pytanie postawione grupie na początku i
końcu tego zestawu slajdów, które brzmi: Odpowiedź
na to pytanie uczniowie mogą znaleźć na poszczególnych slajdach.
Każdy z nich posiada wypisaną kolorem czerwonym odpowiednią cechę
charakteru np. Pracowity.
Tę
cechę charakteru znajdziemy w połączeniu ze slajdem przedstawiającym
Świętego trzymającego w jednym ręku Pismo Święte,
a u jego stóp autor namalował wianek Listów Pawłowych. Obok
umieszczono łacińską nazwę zbioru pism Pawła - „Corpus
Paulinum”. W tym miejscu, jak również w drugim slajdzie prezentacji
(przed Menu główne), pozwoliłem
sobie użyć łacińskich idiomów, ponieważ dzieci i młodzież
chętnie używają i uczą się łacińskich
sentencji. Dobrze stałoby się, gdyby uczniowie zapamiętali tę
wypowiedzianą przez Świętego Pawła mówiącą,
że „wiara rodzi się ze słuchania”. Bardzo istotnym zadaniem niniejszej prezentacji jest nauczenie dzieci szukania na ekranie nie tylko obrazów. Spośród całego mnóstwa slajdów uczniowie muszą dokonać wyboru treści. Muszą znaleźć odpowiednie informacje w tym wypadku o Apostole Pawle. Oprócz katechizacji realizuje się jednocześnie jeszcze jeden cel - kultura posługiwania się telewizją. Nabożeństwo
- słuchowisko. W przedstawianej aplikacji niesłychanie ważne miejsce zajmuje nabożeństwo. Jest to próba wywołania w dzieciach głębszych przeżyć religijnych. Kończy się ono pytaniem: „Pomyślę, czy Chrystus nie wzywa także i mnie, bym - podobnie jak Paweł - dawał świadectwo o Nim słowem i czynem ?” Katechizujący
powinien wyczuć w jakim nastroju są dzieci. Jeśli potrzebna jest
chwila refleksji, po prześledzeniu tego całego materiału, to można
się zatrzymać. Można dyskutować na temat powołania Szawła,
na temat jego nawrócenia i apostołowania. W rozmowie tej trzeba doprowadzić
do jak najgłębszych zwierzeń wychowanków. Muszą odkryć
swoją religijność i zaświadczyć w środowisku klasy
o swoich zdolnościach do przeżywania religijnych uniesień.
Powinni sami określić w jaki sposób pragną zmienić swoje
życie po zapoznaniu się z tą multimedialną katechezą.
Należy ich zachęcić, aby określili dokładnie w jaki
sposób będą lepiej świadczyć o Jezusie.
Nabożeństwo - Słuchowisko
na planszy posiada symbol chrześcijańskiej świątyni. Sądzi
się bowiem, że spojrzenie na ten obrazek już w jakimś
stopniu wprowadzi uczniów w nastrój głębszych - duchowych, jak zakładamy,
poszukiwań. Będzie tu stosunkowo dużo do czytania w porównaniu z
poprzednimi grupami. Sugeruje
się, wykorzystanie
zdolniejszych uczniów, by po wstępnym zapoznaniu się z tą częścią
prezentacji i tekstem Hymnu o miłości, oraz z fragmentami Dz 9, 1 - 9;
Dz 9, 10 - 16, przeczytali je wszystkim zgromadzonym na głos. Najlepiej jeśli
wymienione fragmenty Pisma Świętego przeczytaliby z tradycyjnego –
książkowego wydania Biblii. Moment
nawrócenia pod Damaszkiem przedstawia obraz Caravaggio. W tej części
znajdziemy też obraz Duerera przedstawiający sylwetkę Pawła
i jego ucznia Marka. Nabożeństwo kończy slajd
wychowawczy zawierający tekst „Pomyślę czy Chrystus nie
wzywa także i mnie bym -
podobnie jak Paweł – dawał świadectwo o Nim słowem i
czynem ?” Jest to jednocześnie slajd
integrujący nie tylko Nabożeństwo
– Słuchowisko ale całą prezentację. Należy zatem
tak przeprowadzić katechezę, aby uczniowie mieli czas, przynajmniej
wewnętrznie, na to pytanie dać sobie odpowiedź.
W
budowaniu tej części aplikacji napotkano największe trudności.
Brak zdigitalizowanych fragmentów
katolickich pieśni bądź utworów instrumentalnych utrudniał
zadanie. Prowadzący katechezę ma jednak możliwość
nauczyć dzieci śpiewu piosenki pt. ”Powołanie Szawła” (sł.
i muz. S. M. Cecylia Wilk P.D.). Nabożeństwo
- Słuchowisko możemy określić jako podsumowanie i powtórzenie
katechezy. Dlatego uruchomienie części aplikacji, która w Menu
główne znajduje się po prawej stronie sylwetki Apostoła, może
nastąpić dopiero po przedyskutowaniu z grupami ich wyników prac. Wówczas
uczniowie posiadający odpowiedni zasób wiedzy mogą rozpocząć
oceniać swój sposób postępowania w porównaniu z Pawłem.
5.
Zeszyt ucznia. ·
Zapis do
zeszytu. Temat:
Paweł niestrudzony Apostoł Słowa Bożego wśród narodów.
Pod
tematem uczniowie zapisują odpowiedzi na pytania kontrolne dla każdej
z grup. Najpierw jednak prowadzący doprowadza do owocnej dyskusji.
Uczniowie muszą poczuć, że obok tego tematu nie mogą przejść
obojętnie. Podczas
oglądania Nabożeństwo - Słuchowisko
można wpisać do zeszytu słowa piosenki pt. ”Powołanie Szawła”
(sł. i muz. S. M. Cecylia Wilk P.D.). ·
Propozycja
zadań do wykonania. Jeśli
katecheta dysponuje panelem to wówczas wszyscy mogą wspólnie oglądać
Nabożeństwo - Słuchowisko.
Jeśli nie ma takich możliwości, wówczas każdy robi to
indywidualnie przy swoim stanowisku. Niekoniecznie
w formie pisemnej, można zażądać od uczniów odpowiedzi na
pytanie: „Pomyślę, czy Chrystus nie wzywa także i mnie, bym -
podobnie jak Paweł - dawał świadectwo o Nim słowem i czynem
?” Prowadzący
może zaproponować dyskusję nt. „O czym myślę kiedy
patrzę na obraz pt. „Nawrócenie Św. Pawła” namalowany przez
Caravaggio ?” Odpowiednio wcześniej trzeba przygotować kontemplację
tego pięknego obrazu znajdującego się w Nabożeństwo
– Słuchowisko. Dyskusja ta może zaowocować wykonaniem przez
katechizowanych rysunku pt.: ”Nawrócenie Szawła”. Oczywiście
tematów do rozmów i plenerów możemy zaproponować znacznie więcej
choćby: „Ucieczka przez mur w Damaszku – męstwo czy tchórzostwo
?” Starannie wykonane prace mogą zdobić nie tylko uczniowskie
zeszyty ale znaleźć się na gazetce ściennej sali
katechetycznej bądź w następnej wersji przedstawianej
prezentacji. 6.
Zakończenie.
Katecheta korzystający z opisanej powyżej aplikacji w żadnym
wypadku nie może czuć się zwolniony z obowiązku zapoznania
się z treścią zawartą w katechizmie metodycznym KRK. Trzeba
należycie wykorzystać wprowadzenia teologiczne do każdej
jednostki lekcyjnej. Szczególnie zaś wiedza teologiczna nie powinna ulec
„spłaszczeniu” przez pryzmat szklanego ekranu. Stosując
komputer jako pomoc dydaktyczną należy pamiętać, że
jest on tylko pomocą. Nie może on wyeliminować takich elementów
jak osobisty przykład uczącego, czy jego osobiste zaangażowanie w
przekazywane treści. Słyszy się tu i ówdzie, że kapłan
jest piątą Ewangelią - analogicznie jest z katechetą.
Zastosowanie elektronicznej tablicy,
którą staje się komputer w szkole, nie musi on wyeliminować
dawnych pomocy dydaktycznych - choćby kredy i tablicy. (Katecheta
i świat obrazów, Lepa Adam [bp], w: Katecheta 4/93, s.197)
Całą katechezę multimedialną można sciągnąć jako archiwum samorozpakowujące Zip.Kliknij żeby pobrać 171 MB >>> |
|
Dziękuję za wypełnienie formularza!