... zabiorę wam serca kamienne, a dam wam serca z ciała. Ez 36,26
 

„Objawienie Chrystusa o wewnętrznym życiu Boga Jedynego padło na dusze ludzkie jak blask słońca na czułą kliszę fotograficzną. Fakt istnienia jest niewątpliwy, ale jego treści rozum ludzki nigdy nie zdoła pojąć i zgłębić. To największa tajemnica naszej wiary ! (...) Sztuka religijna usiłowała uprzystępnić wiernym tę niewysłowioną prawdę za pomocą różnorakich i bardzo pomysłowych symbolów.”

Czytamy w katechizmie: Liturgiczna Służba Boża, Podręcznik dla młodzieży katolickiej, autorstwa ks. dra E. Króla, ks. dra J. Rychlickiego, wydanego w 1946 przez Drukarnię Udziałową w Krakowie, w rozdziale 38 pt. „Kult Trójcy Przenajświętszej”, grafika przedstawiająca Trójcę Świętą,   s. 112.

Grafiki w niniejszym artykule pochodzą ze wspomnianego katechizmu.

W rozdziale trzecim pt. „Modlitwa prywatna” znajdujemy, aż dwie ilustracje. Ich autor, prof. Zygmunt Wierciak, chciał zapewne ukazać podobieństwo między naszymi modlitwami a modlitwą Jezusa (Pan Jezus w Ogrójcu, dz. cyt., grafika na s. 4). Pokazanie modlitwy pod przydrożną kapliczką można odczytać jako zachętę do żarliwej modlitwy (Dziewczynka przed kapliczką, dz. cyt. grafika na s.5). Z zestawienia tych dwóch obrazów, w tym samym temacie katechezy, wynika iż każdy z nas ma swój Ogrójec miejsce, w którym powinniśmy rozpoznać wolę Bożą. Takim obszarem spotkania z Panem Bogiem może być codziennie mijana w drodze do szkoły, czy do pracy przydrożna kapliczka.

Wizerunek drugi zastępuje komentarz słowny, będąc w ten sposób wyjaśnieniem obrazu pierwszego. Można powiedzieć, że pierwsza ilustracja jest to obraz prawdziwy (Pan Jezus w Ogrójcu), a druga jest obrazem zastępczym (dziewczynka pod kapliczką).